De schatgravers is voor de eerste keer live op televisie.
Onder de krijtcirkel vinden ze twee mensen, een vrouw en een man.
Ze zijn precies nog maar enkele maanden geleden begraven.
Ook al zijn ze in het echt al eeuwen oud.
Dat komt omdat de zuurtegraad van de grond zeer hoog is.
De mensen zijn een ridder en een meisje.
Net zoals in een van de dromen van de tweeling.
En in hun handen houden ze het derde deel van de sikkel vast.
Maar terwijl ze aan het filmen waren en het hele dorp zat te kijken naar de aflevering was er iemand de kerk binnengegaan en had de eerste sikkel gestolen.
Als Adam en Rachel de volgende dag naar de kerk gaan worden zij van de diefstal beschuldigt.
Alleen weet de tweeling nog niet dat er iets gestolen is.
'Jullie ontkennen?'
'Wat' vroeg Rachel.
'De diefstal.' Zijn mond verstrakte en zijn lippen staken wit af tegen zijn steeds roder wordende gezicht. Zijn handen balden zich langs zijn zij tot vuisten. 'Ik snap niet waar jullie het lef vandaan halen. Hoe durven jullie.'
'Het spijt me, maar we weten niet waar u het over hebt', zei Adam.
'Als ik jullie wal zou ik hem als de wiedeweerga terugleggen. Jullie zullen een paar heel invloedrijke mensen achter je aan krijgen. Heel boze mensen.'
Wat hebben we volgens u gestolen?' vroeg Rachel.
Dit vind ik een speciaal stukje omdat je hier ziet dat de mensen direct Rachel en Adam verdenken. Ook al hebben ze geen bewijzen. Zo zie je ook dat de tweeling er bijna helemaal alleen voorstaat.
De filmploeg wil graag weten of die dode mensen voorouders van iemand zijn die nog in het dorp woont.
Daarom willen ze graag DNA afnemen van de mensen uit het dorp.
Te beginnen met Adam, Rachel en Hilary Wing, de zoon van commodore Wing.
Laura, de archeologe van de filmploeg, heeft ook een foto uit de kerk getrokken.
De foto is van een kleine muurschildering.
Er staat ook een inscriptie op:
Wynnge& Rote
yfeere never bryngen frute
Dat is Middelengels voor:
Wing and Root
shall never bear fruit.
Daarna gaat de tweeling, samen met Laura naar het labo van de filmploeg.
Daar ontdekken ze dat de vrouw zwanger was van een tweeling en dat de ridder en het meisje zijn doodgegaan door vergiftiging, door taxusbessen.
Dan zegt Rachel plots dat ze al een tweeling hadden.
'Maar ze hadden al een tweeling', verbrak Rachel plotseling de stilte.
Laura keek haar bevreemd aan. 'Wat? Hoe weet je dat?'
'Hoe vreemd het ook klinkt... ik heb ze gezien. In een visioen, of een droom,zoiets. Ik zag dat ze trouwden en kinderen kregen, en daarna dat ze werden begraven. Ze hadden al een tweeling voordat ze doodgingen.'
...
Dus misschien wilde iemand in het dorp niet dat ze nog meer kinderen kregen. We weten dat taxusbessen werden gebruikt om een zwangerschap te beëindigen.'
'Maar ze zijn alle twee vergiftigd', zei Rachel.
In dit stukje kom je ook te weten dat de dromen die ze soms hebben echt gebeurd zijn of nog moeten gebeuren. Dat vind ik ook wel leuk omdat je daardoor dingen te weten komt die je anders nooit zou kunnen weten.
Later komen Rachel en Adam thuis en ze worden meteen in een moeilijke confrontatie met hun granny gewikkeld. Ze denkt dat de tweeling de sikkel gestolen heeft.
'Maar je staat toch wel aan onze kant?' zei Adam. 'Toch?'
De oude vrouw schudde verdrietig haar hoofd. 'Zo eenvoudig ligt het niet, lieverd.' Ze draaide zich om en riep: 'Gerry, je kunt binnenkomen. Ik kom geen spat verder.
...
Toen landde er een bij op de wang van Eerwaarde Stone...
Hij sloeg naar het insect om het weg te jagen, maar de bij hield zich stevig vast met zijn stekelige poten en week geen duimbreed.
...
Eerwaarde Stone krijste totdat zijn stem gebarsten was. Hij was kronkelend op de vloer gevallen en elke centimeter onbedekte huid - zijn gezicht, oogleden, lippen, oren en handen - zat onder een gonzende laag bijen, die hem onophoudelijk staken.
...
'Hij is dood' zei Adam.
Ik vind het heel erg dat zelfs hun eigen oma hun niet vertrouwt. Ik hoop dat dit mij nooit overkomt.
Rachel, Adam, Gabriël en Honeyman zitten samen aan tafel in de hut van Honeyman als Gabriël een gouden sikkel uit zijn zak haalt. De tweeling denkt dat Gabriël de sikkel uit de kerk gestolen heeft. Maar dat is niet zo want het is de sikkel uit hun kamer die hij is gaan halen. Wie wel de uit de kerk heeft sikkel heeft is Honeyman. Ze leggen de twee sikkels op tafel en...
Er leek een flikkering over de sikkels te gaan, toen begonnen ze te trillen en te schokken, alsof ze werden gestuurd door een magnetische kracht. Langzaam draaiden ze om hun as, totdat de twee uiteinden tegen elkaar aan lagen en de vlakke middendelen elkaar overlapten.
Verrukt klapte Honeyman in zijn handen. 'Kijk, ze vinden elkaar. Ze nemen hun positie in.'
Ik hoop dat ik snel te weten kom hoe ze de derde sikkel te pakken gaan krijgen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten