donderdag 24 mei 2012

Aanrader???

Is het een echte aanrader?
Of juist niet?
Ik verzeker jullie: het is een fantastisch boek!
Het verhaal sleept je gewoon mee.
Je wilt blijven doorlezen en doorlezen en doorlezen...
Ik zou het eigenlijk aan jongens en meisjes aanraden.
Van ongeveer 9 tot 15 jaar.
Natuurlijk  wil ik graag beginnen met lezen aan de twee volgende delen, want het is een trilogie.


Ook hoop ik dat jullie deze blog niet te saai vonden.
Voor de rest wil ik vooral nog zeggen: LEES HET BOEK TRISKELION ZEKER EN VAST!!!

:p

maandag 21 mei 2012

The end


In het midden van de nacht moeten Rachel en Adam het derde deel van de triskelion gaan halen in het laboratorium van de filmploeg, het parochiehuis. Als ze daar aankomen zien ze Chris Dalton, filmregisseur, en Laura in de auto stappen.

'Doe die deur dicht en dan gaan we. Eens kijken of we nog iets te drinken kunnen krijgen voordat die tent sluit...'
Dalton liep naar de auto en Rachel en Adam doken nog iets dieper weg. Ze zagen dat Laura de sleutels uit haar zak haalde, maar toen verstijfd bleef staan en naar de achterkant van de auto tuurde, alsof ze hen in de schaduw had zien bewegen. Alsof ze hen recht aankeek.
'Kom je nog?' riep Dalton, terwijl hij de motor startte.
'Je bent niet wijs', schreeuwde Laura over de herrie heen. 'We mogen het niet houden...'
Dalton negeerde haar en liet de motor loeien.
Laura keek naar de deur van het parochiehuis. Ze leek een moment te aarzelen, draaide zich toen weer om, rende naar de auto en klom voorin. Kluiten modder en gras opspattend scheurde de auto weg over het grindpad van de kerk.
Rachel en Adam wapperden hoestend de uitlaatgassen weg en toen de achterlichten van de auto in de verte waren verdwenen, liepen ze het laatste stukje naar het donkere parochiehuis.
Adam duwde de deur open. 'Ze is vergeten hem af te sluiten', zei hij.
'Misschien.' Rachel herinnerde zich de uitdrukking op Laura's gezicht en ze vroeg zich alsof ze de deur opzettelijk open had gelaten, voor hen.

Dit is wel handig voor de tweeling dat ze niet meer moeten proberen de deur open te krijgen. Alleen vraag ik me wel af waarom Laura de deur had open gelaten. Wou ze dat de tweeling het derde deel stal?

Adam en Rachel zoeken in het parochiehuis verder naar de derde en laatste cirkel van de triskelion.

Terwijl Jacob Honeyman door Hilary Wing wordt overhoort omdat hij samenspant met de tweeling.
Uiteindelijk wordt hij zelfs in zijn eigen schuur opgesloten en dan steken handlangers van Wing de schuur in brand.

Maar net als Honeyman hadden ze weinig keus. Er was nu geen weg meer terug.
Wings mannen droegen de jerrycans naar de oude schuur en overgoten de deur en de zijkanten met benzine.
'Vertel me waar ze zijn en je kunt je bed weer in', schreeuwde Wing. Jacob Honeyman, die binnen in een donker hoekje tussen de houtblokken en spinnen was weggekropen, hoorde het gespetter van de vloeistof en rook de brandlucht die onder de deur door kroop.
'Ik versta je niet', zei Wing.
Honeyman begon te krijsen.

Hier zie je duidelijk dat Wing geen gevoelens heeft en dat de handlangers van Wing ook schrik van hem hebben, want eigenlijk willen ze de schuur niet in brand steken. Zeker niet als Jacob er in vastzit.

De schuur staat in brand en Jacob zit er in vast... 
Ineens verschijnt Gabriël in een soort glazen stolp zodat de rook en het vuur om hem heen beweegt.

Gabriël stak een hand uit. 'Kom maar,Jacob...'
...
Honeyman kwam wankelend naar buiten, met zijn beblaarde handen als een zombie voor zich uit gestrekt.
...
Hij stond op en keek om zich heen.
Gabriël was nergens te bekennen.

Dit vind ik een vreemd en leuk stukje omdat Gabriël eigenlijk geen stolp om hem heen had.
En zeker omdat niemand, behalve Honeyman, weet wie dat hem heeft gered.

Opeens komt Dalton binnen. Hij doet zijn hand open en daar ligt... het derde deel van de triskelion.

Hij strekte een arm en opende zijn vuist, zodat de gouden sikkel zichtbaar werd. 'Niet toevallig dit?' Adam deed een stap naar voren en de vuist sloot zich. 'Dat dacht ik niet.'
Hij is niet van u', zei Rachel.

Hier zien we dat Chris Dalton, de vriendelijke filmregisseur, ook alleen maar uit is op de triskelion. De opgravingen maken voor hem niets uit. Zolang de triskelion er maar is.

Ondertussen rijdt Hilary Wing naar de krijtcirkel. Maar ineens staat Gabriël daar voor hem op de weg. Hilary denkt dat hij hem gewoon kan dood rijden. Hij was toch al van plan geweest hem te vermoorden.

Vijftig meter voor hem hief de jongen zijn armen, alsof hij op hem wachtte. Hilary Wing boog zich over het stuur en stoof recht op hem af. Schreeuwend van razernij en opwinding reed hij op de jongen in, totdat hij, een paar tellen voor de botsing, de macht over het stuur verloor. Hij klampte zich er uit alle macht aan vast, maar het schokte onder zijn handen alsof het een eigen leven leidde. Hij was machteloos.

Hilary Wings motor vatte brandt en hij gaat dood.

Gabriël kan dus ook zonder medelijden mensen vermoorden. En hij heeft nog meer krachten. Volgens mij kan hij alles wat hij maar wil.

Gabriël, Rachel, Adam en Dalton staan aan de krijtcirkel. Adam moet van Dalton de twee andere delen van de triskelion gaan halen. Dalton krijgt ze en ze smelten samen. Maar in de verkeerde handen is de triskelion dodelijk. Dus is Dalton ook dood.

Door de triskelion verandert Gabriël in de ridder uit hun dromen, hun voorvader. En uit een straal wit licht die uit de triskelion komt, verschijnt het meisje uit hun dromen. Dat zijn hun voorouders. Gabriël was gekomen om dit alles mogelijk te maken.

Eventjes later komt hun moeder samen met Laura hen ophalen met de helikopter. Ze gaan terug naar huis. En laten het hele avontuur achter zich...

Ik vind dat dit boek een heel mooi einde heeft. En dat alles ook duidelijk wordt wat er gebeurt. Ik vond het boek fantastisch.

vrijdag 18 mei 2012

De derde sikkel... en de eerste

De filmploeg is dus beginnen graven onder de krijtcirkel.


De schatgravers is voor de eerste keer live op televisie.
Onder de krijtcirkel vinden ze twee mensen, een vrouw en een man.
Ze zijn precies nog maar enkele maanden geleden begraven.
Ook al zijn ze in het echt al eeuwen oud.
Dat komt omdat de zuurtegraad van de grond zeer hoog is.
De mensen  zijn een ridder en een meisje.
Net zoals in een van de dromen van de tweeling.
En in hun handen houden ze het derde deel van de sikkel vast.


Maar terwijl ze aan het filmen waren en het hele dorp zat te kijken naar de aflevering was er iemand de kerk binnengegaan en had de eerste sikkel gestolen.


Als Adam en Rachel de volgende dag naar de kerk gaan worden zij van de diefstal beschuldigt.
Alleen weet de tweeling nog niet dat er iets gestolen is.


'Jullie ontkennen?'
'Wat' vroeg Rachel.
'De diefstal.' Zijn mond verstrakte en zijn lippen staken wit af tegen zijn steeds roder wordende gezicht. Zijn handen balden zich langs zijn zij tot vuisten. 'Ik snap niet waar jullie het lef vandaan halen. Hoe durven jullie.'
'Het spijt me, maar we weten niet waar u het over hebt', zei Adam.
'Als ik jullie wal zou ik hem als de wiedeweerga terugleggen. Jullie zullen een paar heel invloedrijke mensen achter je aan krijgen. Heel boze mensen.'
Wat hebben we volgens u gestolen?' vroeg Rachel.


Dit vind ik een speciaal stukje omdat je hier ziet dat de mensen direct Rachel en Adam verdenken. Ook al hebben ze geen bewijzen. Zo zie je ook dat de tweeling er bijna helemaal alleen voorstaat.


De filmploeg wil graag weten of die dode mensen voorouders van iemand zijn die nog in het dorp woont.
Daarom willen ze graag DNA afnemen van de mensen uit het dorp.
Te beginnen met Adam, Rachel en Hilary Wing, de zoon van commodore Wing.


Laura, de archeologe van de filmploeg, heeft ook een foto uit de kerk getrokken.
De foto is van een kleine muurschildering.
Er staat ook een inscriptie op: 
Wynnge& Rote
yfeere never bryngen frute

Dat is Middelengels voor:
Wing and Root
shall never bear fruit.

Daarna gaat de tweeling, samen met Laura naar het labo van de filmploeg.
Daar ontdekken ze dat de vrouw zwanger was van een tweeling en dat de ridder en het meisje zijn doodgegaan door vergiftiging, door taxusbessen.
Dan zegt Rachel plots dat ze al een tweeling hadden.

'Maar ze hadden al een tweeling', verbrak Rachel plotseling de stilte.
Laura keek haar bevreemd aan. 'Wat? Hoe weet je dat?'
'Hoe vreemd het ook klinkt... ik heb ze gezien. In een visioen, of een droom,zoiets. Ik zag dat ze trouwden en kinderen kregen, en daarna dat ze werden begraven. Ze hadden al een tweeling voordat ze doodgingen.'
...
Dus misschien wilde iemand  in het dorp niet dat ze nog meer kinderen kregen. We weten dat taxusbessen werden gebruikt om een zwangerschap te beëindigen.'
'Maar ze zijn alle twee vergiftigd', zei Rachel.

In dit stukje kom je ook te weten dat de dromen die ze soms hebben echt gebeurd zijn of nog moeten gebeuren. Dat vind ik ook wel leuk omdat je daardoor dingen te weten komt die je anders nooit zou kunnen weten.

Later komen Rachel en Adam thuis en ze worden meteen in een moeilijke confrontatie met hun granny gewikkeld. Ze denkt dat de tweeling de sikkel gestolen heeft.

'Maar je staat toch wel aan onze kant?' zei Adam. 'Toch?'
De oude vrouw schudde verdrietig haar hoofd. 'Zo eenvoudig ligt het niet, lieverd.' Ze draaide zich om en riep: 'Gerry, je kunt binnenkomen. Ik kom geen spat verder.
...
Toen landde er een bij op de wang van Eerwaarde Stone...
Hij sloeg naar het insect om het weg te jagen, maar de bij hield zich stevig vast met zijn stekelige poten en week geen duimbreed.
...
Eerwaarde Stone krijste totdat zijn stem gebarsten was. Hij was kronkelend op de vloer gevallen en elke centimeter onbedekte huid - zijn gezicht, oogleden, lippen, oren en handen - zat onder een gonzende laag bijen, die hem onophoudelijk staken.
...
'Hij is dood' zei Adam.

Ik vind het heel erg dat zelfs hun eigen oma hun niet vertrouwt. Ik hoop dat dit mij nooit overkomt.

Rachel, Adam, Gabriël en Honeyman zitten samen aan tafel in de hut van Honeyman als Gabriël een gouden sikkel uit zijn zak haalt. De tweeling denkt dat Gabriël de sikkel uit de kerk gestolen heeft. Maar dat is niet zo want het is de sikkel uit hun kamer die hij is gaan halen. Wie wel de uit de kerk heeft sikkel heeft is Honeyman. Ze leggen de twee sikkels op tafel en...

Er leek een flikkering over de sikkels te gaan, toen begonnen ze te trillen en te schokken, alsof ze werden gestuurd door een magnetische kracht. Langzaam draaiden ze om hun as, totdat de twee uiteinden tegen elkaar aan lagen en de vlakke middendelen elkaar overlapten.
Verrukt klapte Honeyman in zijn handen. 'Kijk, ze vinden elkaar. Ze nemen hun positie in.'

Ik hoop dat ik snel te weten kom hoe ze de derde sikkel te pakken gaan krijgen...

woensdag 16 mei 2012

Een filmploeg gaat graven...

Er komt een filmploeg naar Triskellion.
Ze gaan er graven onder de triskelion van krijt.
Ze vragen aan Adam en Rachel of ze hen wat meer uit leg willen geven tijdens hun tv-show.


'Jullie zijn precies wat ik zoek. Twee spraakzame, mediavriendelijke archeologiefans. Jullie weten alle twee het een en ander en doen het alle twee vast goed op tv.'
'Op tv?' zei Rachel bedremmeld. 'O nee, dat kan ik niet.'
'Natuurlijk wel...'
Rachel schudde haar hoofd. 'Vergeet het maar.'
Laura haalde teleurgesteld haar schouders op.
'Sorry', zei Rachel.
Laura wende zich tot Adam. 'En jij?' vroeg ze glimlachend.
Adam werd weer rood. 'Tuurlijk', zei hij. 'Waarom niet?'


Ik vraag me bij dit stukje wel af waarom ze niet op tv wil komen. Ik hoop dat ik dat nog ergens in het boek te weten zal komen.


In het stukje dat ik juist heb gelezen zit er toch wel een beetje romantiek. De liefde is tussen commodore Wing en de granny van de tweeling.


In de duisternis boog commodore Wing zich naar voren en kuste Celia Root zacht op haar kruin.


In dit boek is er dus liefde tussen volwassenen en ook kinderen van veertien jaar. Dat vind ik wel leuk aan het boek omdat er niet overdreven veel liefde in is. Liefde is maar een bijzaak in dit boek.


Wat zou de filmploeg vinden? En wat gebeurd er dan met het dorp?
Hopelijk kan ik snel verder lezen...

Het tweede deel van de triskelion

Adam zat dus vast onder de grond, bewusteloos...

Rachel en Gabriël zoeken samen, met hun gedachten, hoe ze Adam kunnen redden.
Ze weten dat adam in de problemen zit omdat Rachel een speciale band heeft met Adam en voelt zo dat er iets niet goed gaat met hem.
Rachel vliegt in haar gedachten in de lucht.
Ze ziet hoe een speciale boom groter en groter wordt in een versneld tempo.
Helemaal op het einde ziet ze, niet zo ver van de speciale boom, twee mensen staan.
Dat zijn zij.
In haar hoofd hoort ze ook dat de bladeren giftig zijn en dat de boom gepland is tegen het kwaad.

Dan ontwaakt Adam en hij voelt de energie terug in zijn lichaam stromen.
hij graaft naast de balk en stoot op een vuursteen.
Met die vuursteen begint hij op het vermolmd hout te slagen.

Ondertussen zijn Rachel en Gabriël bij de boom aangekomen.

'En wat nu?' vroeg Rachel, terwijl ze haar vingers over de groeven in de stam liet gaan. 'Op een gegeven moment zullen we moeten graven,' zei Gabriël. 'Maar eerst moeten we Adam vinden.

Hier dacht ik eerst dat ze zouden moeten graven om Adam te vinden.
Omdat Adam ergens onder hun voeten onder de grond zou gezeten hebben.
Maar dat was niet zo, want...

Adam is door het hout geraakt en zit terug te graven terwijl hij al de aarde uit zijn mond, neus en oren probeert te verwijderen. Adam voelde dat de tunnel naar boven begon te lopen. Hij merkte ook dat de aarde begon te rollen. Maar dan wel naar boven.
Adam bleef maar naar boven gaan. Rollend in de aarde.
 
Adams gezicht werd in de zachte aarde gedrukt. Zijn hele lichaam werd door de grand om hem heen in elkaar gedrukt, en weer bevrijd, zodat hij met zijn ogen dicht licht bespeurde.
Eerst speldenknopjes, toen grotere vlekken vaal licht die straalden als sterren aan de hemel.
...
Bij het licht van de bundels gouden zonlicht die door de spelonken tussen de wortels naar binnen vielen, zag Adam dat hij zich in een ondiepe holte onder een boom bevond.
...
Het was een krappen ruimte en het enige wat Adam kon doen was happend naar adem voortkruipen naar de gouden gloed, die nu uit een soort wespennest leek te komen.
...
Hij krabbelde naar de lichtbron toe en merkte dat hij ertegenaan werd geduwd.
Het voelde eerder aan als een grote, zachte ballon of airbag dan een nest. Een soort blaas, gevuld met een vloeistof.
...
Toen de aarde de een laatste duw naar voren gaf, barstte de blaas. Liters melkachtige vloeistof stroomde over Adam heen, vulden zijn ogen, neus en mond met een kleverige, stinkende drab.
...
Hij was vuil en droop van de dikke, wittige vloeistof, maar er was geen vergissing mogelijk toen het late middaglicht over Adams gezicht, zijn armen en aangekoekte handen streek - toen het over de gouden sikkel van de triskelion speelde die Adam tussen zijn trillende vingers hield.

Dit vind ik wel een beetje vreemd. Hoe komt Adam aan het tweede deel van de triskelion? Ik denk dat het deel in de blaas zat, maar ze zeggen er niets over dus ik weet het niet zeker.

Ik vraag me af hoe ze het laatste deel gaan vinden...

dinsdag 15 mei 2012

Wat er daarna gebeurde...

Vandaag heb ik weer een stukje uit het boek gelezen.


Rachel en Adam blijven dus in Triskellion, zoals jullie al in het vorige stukje hebben gelezen.
Ze gaan wandelen in een bos en ze zien een luchtbrug  van touw tussen de bomen hangen.
De tweeling klimt in de boom en lopen het parcours af.
Ze komen bij een open plek waar twee kinderen van ongeveer 16 jaar (Rachel en Adam zijn 14 jaar) worden geslagen met een stok. Omdat ze Adam hadden geslagen toen ze nog maar net waren aangekomen en ze op weg naar hun granny waren.


De reus ging bij een van de gevangenen staan. Hij pakte het T-shirt van de jongen beet in trok, zodat het bleke vlees op zijn rug zichtbaar werd. Hij liep om de boomstronk heen en scheurde het T-shirt van de tweede jongen open. Toen de man klaar wal, ging hij langs de kant staan, zodat twee van zijn maten naar voren konden kamen. Ze hadden elk een lange, dunne stok en hun handen en op het signaal van de man in de leren jas begonnen ze de Bacon-broers af te ranselen.
...
Toen hij zich naar de dichtstbijzijnde jongen keerde, zag Adam dat hij een lang, leren schort droeg. Hij tilde iets zwaars op. Hij had een kettingzaag in zijn hand. De man trok aan de startkabel...


Dit vind ik een stukje waar je niets anders kan doen dan door lezen. Het is ook spannend omdat Rachel en Adam weglopen en je dus niet weet of de broers dood zijn of niet. Ondertussen weet ik het al, maar dat ga ik nu niet typen omdat het dan niet meer spannend is.


Nu ga ik jullie eerst uitleggen wat een triskelion is. Het zijn eigenlijk drie halve cirkels die met de uiteinden tegen elkaar liggen, zie afbeelding van de kaft van het boek.


In de kerk van het dorp ontdekken Rachel en haar broer één halve cirkel van de drie.
Nu hun nieuwsgierigheid gewekt is willen ze graag de twee andere delen ook vinden.
Daarom gaan ze, samen met Gabriël, een kaart stelen in een huis. Het huis van commodore Wing.
Maar ze worden betrapt en dan merken Rachel en Adam dat Gabriël verdwenen is.


De commodore had een geweer in zijn handen.
'Wat spoken jullie twee hier verdomme uit?' brulde hij met een stem die een bataljon geharde militairen had doen sidderen. In de fractie van een seconde voordat ze in huilen uitbarstte drong het woordje 'twee' tot Rachel door. Sidderend draaide ze zich om.
Gabriël was spoorloos verdwenen.


Dit vind ik een heel leuk stukje omdat je merkt dat Gabriël nog een extra kracht heeft: spoorloos verdwijnen.
In het volgende stukje merk je dat Gabriël ook nog een derde kracht heeft: genezen.


Rachel en Adam en Gabriël gaan zoeken in het bos naar het tweede stukje van de triskelion. Op een gegeven moment moeten ze zich in twee splitsen en dus gaat Gabriël alleen verder en de tweeling samen. Ze zijn nog maar net onderweg en een vogel valt Rachel aan. De vogel raakt verstrikt in haar haar en Adam zoekt hulp. Adam komt aan bij een huisje en als er iemand opendoet merkt Adam dat de zoon van commodore Wing daar woont. De zoon sluit Adam op.


Ondertussen heeft Gabriël Rachel gevonden en hij gaat zachtjes met zijn handen over de wonden. Terwijl hij dat doet helen de wonden.


Terwijl Adam opgesloten zit kan hij met zijn geestesoog een oranje schijf zien. Hij ontdekt dat hij op die plaats moet graven.
Adam krabde aan de zachte aardlaag. Hij brokkelde af en het gat werd groter.
...
Onder zijn vingers kwamen zompige stukken verrot hout tevoorschijn, maar het grootste deel van de houten balk lag dwars over zijn pad.
...
Er was geen terugweg mogelijk.
...
Adam haalde steeds oppervlakkiger adem.
Er stroomde genoeg lucht door de tunnel, maar nu hij stillag drong het tot Adam door dat hij niet genoeg zuurstof kreeg en dat zijn gedachten troebel werden.
...
Adam voelde dat hij zijn bewustzijn verloor.


Dit vind ik een heel spannend stukje en ik vraag me echt af hoe Adam terug geraakt. En ook wat Rachel en Gabriël nu gaan doen.


Hopelijk kan ik snel verder lezen...

maandag 14 mei 2012

Hoe het begon...

Ik ben beginnen lezen in het boek Triskellion.Tot nu toe vind ik het een heel spannend boek.Ook al staan er enkele moeilijke woorden in.Daardoor leer je wel veel woorden bij.Er stond zelfs een woord in ik heb moeten opzoeken op internet.Het woord gepotdekselde.
Potdekselen: Planken voor een schutting, een schuurdak, een gevelvoorschot over elkaar spijkeren, ongeveer op de wijze van dakpannen of schubben (geschubd).

Het boek gaat eigenlijk over een tweeling, Rachel en Adam, die naar hun oma (granny) moeten omdat hun ouders ruzie hebben en dus waarschijnlijk gaan scheiden.
Daar doen de bewoners nogal vreemd, afstandelijk tegen hun.
Ook komen ze redelijk vaak een speciaal teken tegen.
Een triskelion, ontdekken ze niet zo veel later.
Als ze vragen wat dat teken eigenlijk is of wat het te betekenen heeft wil niemand het zeggen.
Ik vind dat de schrijvers daardoor goed de spanning opbouwen omdat je graag wilt weten wat dat teken in het verhaal doet en waarom de bewoners er niets over willen zeggen.

Later ontmoeten ze een jongen, Gabriël, die zich heel vreemd gedraagt.
Maar Gabriël, heeft net als de tweeling, de gave gedachten te kunnen lezen.
Dat vind ik wel leuk, want de drie kinderen kunnen zo met elkaar communiceren zonder dat ze iets zeggen.

Zo is het ook gebeurd dat de tweeling weg wou gaan en de trein nam.
Maar toen ze nog maar net vertrokken waren moesten ze terug omdat er een boom over de treinrails lag.
Toen ze terug in het station van Triskellion, het dorpje waar hun oma woont, waren, zag Rachel Gabriël.
En hoewel Rachel de lippen van hem niet zag bewegen en de trein geluiddicht was, hoorde ze Gabriël zeggen: "Jullie dachten toch niet dat je er zo makkelijk vandoor kon gaan?"
Dit stukje vindt ik vreemd, omdat het precies lijkt alsof Gabriël hen hier wil houden.


IK kan niet wachten om verder te lezen...

zondag 13 mei 2012

Triskellion: VOORSTELLING

Zoals je ziet is de hele titel eigenlijk "Triskellion-Het geheim van de wachters".

Het boek is geschreven door Will Peterson, maar dit is eigenlijk een pseudoniem voor twee schrijvers: Mark Billingham en Peter Cocks (scriptschrijver).

Toen ik in de bib was, viel de rug van het boek me op door het triskelion-teken (daar kom ik later nog wel eens op terug).
Dus ik nam het uit het boekenrek en bekeek de voorflap.
De voorflap zog er spannend uit, dus ik begon met de achterflaptekst te lezen.
Hier stond ook commentaar van een tienjarig meisje, Holly:
"Wow! Opzij Harry Potter, maak plaats voor Triskellion."
Toen ik dat allemaal had gelezen wist ik dat ik dit boek zou kiezen. 

Een spannend avontuur wacht op mij...




Een leesdagboek

Ik zit op het Sint-Romboutscollege in Mechelen in het eerste middelbaar.
Ik maak deze blog speciaal voor een boekbespreking voor school.
We kregen de opdracht om een orgineel leesdagboek bij te houden.
We mogen een mooi versierd schriftje bijhouden en daar alles in op schrijven
of we typen het op de computer en drukken het daarna af.
De andere keuze is om een blog te maken.
Dus dat is wat ik nu ga doen.

:p

zaterdag 12 mei 2012

Mijn bloggeboorte

Hey,

Mijn eerste blog!
En meteen mijn eerste blogbericht!
Spanneeend!!!

Ik zal proberen deze blog zo interessant mogelijk te maken,
zodat jullie je hopelijk niet gaan vervelen!

;p